نگرانی‌ها از تخریب جنگل‌ها و بحران آب در کردستان و نقش مردم محلی در حفاظت از منابع طبیعی؛
در حالی که طبیعت بکر و دست نخورده کردستان همواره به عنوان نگین سبز ایران شناخته شده، کارشناسان محیط زیست نسبت به روند رو به رشد تخریب منابع طبیعی در این منطقه هشدار می‌دهند. این هشدارها در حالی مطرح می‌شود که کردستان، به دلیل موقعیت جغرافیایی و تنوع اقلیمی، از غنی‌ترین مناطق ایران از نظر تنوع زیستی و منابع آبی محسوب می‌شود.
تخریب جنگل‌ها و مراتع به دلیل قاچاق چوب، آتش‌سوزی‌های عمدی و چرای بی‌رویه دام، به یکی از چالش‌های اصلی در این منطقه تبدیل شده است. فعالان محیط زیست هشدار می‌دهند که در صورت عدم توجه به این موضوع، کردستان در آینده‌ای نه چندان دور، بخش عمده‌ای از جنگل‌های خود را از دست خواهد داد.
بحران آب؛ تهدیدی جدی برای کشاورزی و محیط زیست
علاوه بر تخریب جنگل‌ها، بحران آب نیز به عنوان یک تهدید جدی برای کشاورزی و محیط زیست کردستان مطرح است. کاهش بارندگی‌ها، برداشت بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی و عدم مدیریت صحیح منابع آبی، باعث شده تا بسیاری از رودخانه‌ها و چشمه‌های این منطقه خشک شوند. این وضعیت، علاوه بر تهدید معیشت کشاورزان، باعث از بین رفتن بسیاری از گونه‌های گیاهی و جانوری شده است.
تلاش‌های ناکافی برای حفاظت از محیط زیست
در حالی که دولت ایران اقداماتی را برای حفاظت از محیط زیست کردستان انجام داده، فعالان محیط زیست معتقدند که این تلاش‌ها کافی نیست و نیازمند توجه بیشتری است. به گفته آن‌ها، قوانین موجود در زمینه حفاظت از محیط زیست، به طور کامل اجرا نمی‌شوند و مجازات‌های تعیین شده برای متخلفان، بازدارنده نیست.
نقش مردم محلی در حفاظت از منابع طبیعی
کارشناسان بر این باورند که حفاظت از منابع طبیعی کردستان، نیازمند مشارکت فعال مردم محلی است. به گفته آن‌ها، آموزش و آگاهی‌رسانی به مردم در مورد اهمیت حفظ محیط زیست و تشویق آن‌ها به مشارکت در فعالیت‌های حفاظتی، می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از تخریب منابع طبیعی این منطقه داشته باشد.
آینده کردستان در گرو حفاظت از محیط زیست
با توجه به اهمیت منابع طبیعی برای زندگی و معیشت مردم کردستان، حفاظت از این منابع، یک ضرورت انکارناپذیر است. در صورتی که اقدامات جدی برای حفاظت از محیط زیست این منطقه انجام نشود، کردستان در آینده‌ای نه چندان دور، با مشکلات جدی زیست‌محیطی و اقتصادی روبرو خواهد شد.
در قلب رشته‌کوه‌های زاگرس و دامنه‌های سرسبز کردستان، فاجعه‌ای خاموش در حال رخ دادن است. جنگل‌های باستانی که روزگاری پناهگاه حیات وحش و ریه‌های تنفس‌گاه منطقه بودند، اکنون در آتش بی‌توجهی می‌سوزند. رودخانه‌های خروشان و چشمه‌های جوشان که منبع حیات و کشاورزی منطقه بودند، به آرامی خشک می‌شوند و ردپایی از خشکسالی بر چهره‌ی سرزمین نقش می‌بندد.
شواهد حاکی از آن است که تخریب جنگل‌ها، به‌ویژه به دلیل قطع بی‌رویه درختان و آتش‌سوزی‌های عمدی، به یک معضل جدی تبدیل شده است. بحران آب، ناشی از تغییرات اقلیمی، برداشت بی‌رویه از منابع زیرزمینی و عدم مدیریت صحیح، به یک نگرانی فزاینده تبدیل شده است. کشاورزان و دامداران محلی با مشکلات جدی روبرو هستند و معیشت آن‌ها در خطر است.
در حالی که فعالان محیط زیست و سازمان‌های مردم‌نهاد بارها نسبت به این فاجعه هشدار داده‌اند، به نظر می‌رسد تلاش‌ها برای حفاظت از محیط زیست در کردستان کافی نیست. کمبود بودجه، ضعف نظارت و نبود هماهنگی میان دستگاه‌های دولتی، دست به دست هم داده و مانع از اجرای سیاست‌های موثر حفاظتی شده است.
با این حال، امید هنوز زنده است. مردم محلی، با درک اهمیت منابع طبیعی برای بقای خود، نقش مهمی در حفاظت از محیط زیست ایفا می‌کنند. آن‌ها با راه‌اندازی کمپین‌های آگاهی‌بخشی، مشارکت در طرح‌های جنگل‌کاری و مقابله با تخریب‌کنندگان، نشان داده‌اند که مصمم به حفظ میراث طبیعی خود هستند.
آینده‌ی کردستان به این بستگی دارد که آیا مسئولان و مردم با هم متحد می‌شوند و برای حفاظت از این سرزمین زیبا و باارزش، گام‌های موثری برمی‌دارند یا خیر. زمان زیادی باقی نمانده است و سکوت، به معنای مرگ تدریجی این سرزمین خواهد بود.
نویسنده: کتایون حسینی
یک دیدگاه در مورد “نابودی کردستان؛ سکوت مسئولان، فریاد طبیعت!”