حرف پرس_ ایران، کشوری با پیشینه غنی فرهنگی و تاریخی، امروز با چالش بزرگی به نام اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کند. اعتیاد، دیگر یک معضل اجتماعی نیست؛ بلکه به یک بحران ملی تبدیل شده است که بنیان‌های جامعه را تهدید می‌کند. متاسفانه، علی‌رغم هشدارهای مکرر کارشناسان و فعالان این حوزه، هنوز هم شاهد بی‌توجهی و کم‌کاری مسئولان در این زمینه هستیم. سوال اینجاست: تا چه زمانی قرار است این غفلت ادامه داشته باشد؟ تا چه زمانی باید شاهد پرپر شدن جوانان این مرز و بوم در آتش اعتیاد باشیم؟
سیاست‌های ناکارآمد؛ وقتی درمان، جای پیشگیری را می‌گیرد
یکی از بزرگترین مشکلات در حوزه اعتیاد، این است که سیاست‌گذاران و مسئولان، بیشتر به درمان معتادان توجه می‌کنند تا پیشگیری از اعتیاد. در حالی که درمان اعتیاد، امری ضروری و حیاتی است، اما نباید از این واقعیت غافل شد که پیشگیری، بسیار مهم‌تر و کم‌هزینه‌تر است. اگر بتوانیم از ورود افراد به چرخه اعتیاد جلوگیری کنیم، دیگر نیازی به صرف هزینه‌های هنگفت برای درمان آنها نخواهیم داشت. برای این منظور، لازم است که برنامه‌های آموزشی و آگاه‌سازی را از سنین پایین آغاز کنیم و به جوانان و نوجوانان، مهارت‌های لازم برای مقابله با فشارهای اجتماعی و وسوسه‌های ناشی از مصرف مواد مخدر را آموزش دهیم. همچنین، باید با ایجاد فرصت‌های شغلی و تفریحی مناسب، انگیزه و امید به زندگی را در جوانان تقویت کنیم.
فقر و اعتیاد؛ یک دور باطل
فقر و اعتیاد، دو روی یک سکه هستند. متاسفانه، بسیاری از افراد به دلیل فقر و بیکاری، به مصرف مواد مخدر روی می‌آورند. آنها فکر می‌کنند که مواد مخدر می‌تواند به آنها کمک کند تا مشکلات خود را فراموش کنند و احساس بهتری داشته باشند. اما در واقع، مواد مخدر فقط مشکلات آنها را بیشتر می‌کند و آنها را به یک دور باطل می‌کشاند. برای شکستن این دور باطل، لازم است که دولت با ایجاد فرصت‌های شغلی، ارائه خدمات حمایتی و توزیع عادلانه ثروت، به کاهش فقر در جامعه کمک کند.
حاشیه‌نشینی؛ بستری برای اعتیاد
حاشیه‌نشینی، یکی دیگر از عوامل مهم در بروز اعتیاد است. متاسفانه، بسیاری از افراد حاشیه‌نشین، به دلیل فقر، تبعیض و کمبود امکانات، در معرض خطر اعتیاد قرار دارند. آنها اغلب در شرایط نامناسبی زندگی می‌کنند و به خدمات بهداشتی و آموزشی مناسب دسترسی ندارند. برای بهبود وضعیت حاشیه‌نشینان، لازم است که دولت با ارائه خدمات بهداشتی و آموزشی رایگان، ایجاد فرصت‌های شغلی و ساخت مسکن مناسب، به آنها کمک کند تا از این شرایط رهایی یابند.
نقش سازمان‌های مردم‌نهاد: بازوی توانمند دولت
سازمان‌های مردم‌نهاد، نقش بسیار مهمی در مبارزه با اعتیاد ایفا می‌کنند. این سازمان‌ها می‌توانند در زمینه‌های مختلفی مانند آموزش، پیشگیری، درمان و حمایت از معتادان فعالیت کنند. متاسفانه، دولت در بسیاری از موارد، به سازمان‌های مردم‌نهاد بی‌توجهی می‌کند و از ظرفیت آنها به درستی استفاده نمی‌کند. دولت باید با حمایت مالی و معنوی از سازمان‌های مردم‌نهاد، به آنها کمک کند تا بتوانند در مبارزه با اعتیاد، نقش موثرتری ایفا کنند.
قاچاقچیان مرگ؛ سوداگران بدبختی
قاچاقچیان مواد مخدر، سوداگران بدبختی هستند که برای رسیدن به سودهای کلان، از هیچ جنایتی فروگذار نمی‌کنند. آنها با توزیع مواد مخدر در جامعه، جوانان را به کام مرگ می‌کشانند و خانواده‌ها را نابود می‌کنند. برای مقابله با قاچاقچیان مواد مخدر، لازم است که دولت با تقویت نیروهای انتظامی و امنیتی، تشدید مجازات‌ها و همکاری با کشورهای همسایه، عرصه را بر آنها تنگ کند. همچنین، باید با فساد اداری و مالی که زمینه را برای فعالیت قاچاقچیان فراهم می‌کند، مبارزه کنیم.
